Чайна МьевильВокзал потерянных снов

Затягивающее. Полное деталей, живое повествование, обеспечившее мне несколько прекрасных вечеров с книгой.

Хочется залезть в голову Мьевиля и пожить там недельку, чтобы понять, как он ЭТО придумал. Невероятный поглощающий мир, омерзительные события и герои, много насилия и физиологии, но оторваться — ни за что.

Kitabın niyə bu qədər mükafat aldığını anlamıram. Həcmcə olduqca böyük idi, personajların sayı çox idi. Arada fasilə verib sabahsı gün davam etsək kimin kim olduğu çətinliklə yada düşəcək. Bütün vacib "əkşın" 30-cu bölümdən sonra başlayır, izah üçün deyim ki, əsər 63 bölümdən ibarətdir. Ad ilə tərkib arasında əlaqə görmürəm. Eləbil Bakı haqqında kitabdır, adını 20 yanvar qoyublar. Süjet yaxşıdır, amma paralel halda minimum 3-4 hadisə baş verir. Sonda hər şey toparlanır, həyəcan da, dram da, qorxu da gəlir. Nə 3 verməyə əlim gəlir, nə də 4. Bu cür reklam edilən, sual mənbəyi kimi göstərilən bir kitabın bu səviyyədə olmasından baş açmıram. Barduqanın qarğaları milyon dəfə yaxşıdır