Сусыз шөлдің шөбі арам, Еңбексіз ердің дәмі арам, Перзентсіз

ердің малы арам», - дейді екен. Сенің айтқан сөзің ер жеткен

ұлы бар, бойжеткен қызы бар, балалы-шағалы, перзентті кісі зекет

берсін деген сөз ғой. Менікі- арам мал. Қанша адалдаймын де-

генмен, адал бола ала ма? Мейлің өзің бер, бермесең, Қараханың

берсін, берсін! Мейлің мына жақта біреу бар деп отырсың ғой,

соның берсін, берсін! Сонан соң зекет дегеніңді қалай қылып

алсаң, солай ал! Мен бір иесіз арам малды бағып жүрген жанмын.

Әуелі өздерің бұл малға ие тауып, бұл малды адал қылыңдар да,